Ook dit is weer zo'n voorbeeld van een boek over middeleeuws Friesland dat in de periode na mijn afstuderen is verschenen. Er moeten wel 500 stinzen geweest zijn, en ook daar is vrijwel niets van over. Zelf ken ik alleen de Schierstins, die heb ik tijdens mijn afstuderen bezocht, en ik heb een heel hoofdstuk gewijd aan de bouwkundige en functionele overeenkomst tussen kerktoren en stins.
Het is bijna niet voor te stellen dat we in Friesland een monumentenrijkdom hadden kunnen hebben waarvoor we nu helemaal naar Italië afreizen. Het is maar goed dat op een gegeven moment iemand wakker werd – na de afbraak van de vroegromaanse tufstenen kerk van Wierum (alleen de toren bleef bewaard) – en schreeuwde dat het afgelopen moest zijn! Lees het hier: Holland op zijn Smalst, door Victor de Stuers.
afbraak
Dit bericht is geplaatst in autobiobibliografie, kunst met de tags marie kondo. Bookmark de permalink.