Van Writing Past Dark heb ik jammergenoeg niet opgeschreven wanneer ik het kocht. Ik herinner me vaag dat ik misschien in de war was met Natalie Goldberg. Het gaat over de roerselen in des schrijvers psyche: jaloezie op anderen die wél uitgegeven zijn terwijl ze zoveel slechter … , kritiek leren ontvangen op schrijfcursussen, hoe je een idee ooit omzet in een boek vol levende mensen, en hoe je over levende mensen schrijft die onherkenbaar moeten blijven.
En hoe je in vredesnaam begint terwijl de afwas er nog staat.
Een fijn boekje om je innerlijke schrijver mee te verwennen, want dat is iets om regelmatig te doen. Ik hoop dat de veteranen er iets aan gehad hebben.
(g)een boekje voor veteranen
Dit bericht is geplaatst in autobiobibliografie, schrijven met de tags marie kondo, schrijfboeken. Bookmark de permalink.
