The Situation and the Story kocht ik vorig jaar, ik weet niet meer hoe ik eraan kwam, misschien erop gewezen door Brainpickings. En het bleek een schitterend boekje over twee verschillende soorten persoonlijke geschriften: het essay en de memoires.
Over hoe een persoonlijk geschrift pas literair wordt als het van een situatie – de gebeurtenissen zoals ze plaatsvonden – een verhaal maakt, d.w.z. een geschiedenis van zelf-ontdekking, met een schrijver die niet als zichzelf figureert, maar als een personage dat het verhaal een eenheid en een doel verleent.
Dit klinkt theoretischer dan het boek is. Gornick schrijft zo helder en bevlogen, en ze citeert de prachtigste essays en memoires en legt duidelijk uit waarom ze zo goed zijn, en hoe dat bewerkstelligd wordt.
Een boek dat je doet wensen dat je meer tijd had om te lezen, omdat er zoveel moois geschreven is. Het staat nu stikvol onderstrepingen.
een persoonlijk verhaal
Dit bericht is geplaatst in autobiobibliografie, schrijven met de tags marie kondo, schrijfboeken. Bookmark de permalink.