Op Doorreis naar Jezelf is weer zo'n boek waaruit ik veel ideeën heb opgedaan voor de autobiolessen. En indirect voor de Reis-lessen ook, het gaat over de levensreis. Er staan gedichten in, van Gerhardt en Morgenstern en Achterberg en Nijhoff en Geert Groote, en verhalen en beschouwingen over de reis.
Er zitten plakkertjes tussen, ik weet niet meer waarom, maar ik zie op de betreffende bladzij een mooi citaat. Levenskunst is: scheppend omgaan met de mogelijkheden die je hebt. Proberen zichtbaar, hoorbaar te maken wat in je leeft aan gedachten, ideeën, gevoelens, impulsen.
Ieder hoofdstuk eindigt met "oefeningen" (vragen om te overwegen) – en ik zie een antwoord in potlood dat me doet denken aan mijn blog van afgelopen week. Kun je je herinneren met welke visie op de mens je opgegroeid bent? Je kunt geen mens vertrouwen. Was deze visie bemoedigend of drukte hij op je? Onveiligheid, schreef ik erbij.
Het is een boek dat aanzet tot schrijven en tot beeldend bezig zijn, het gaat over leven en dood. Eentje om te herlezen.
levensreis
Dit bericht is geplaatst in autobiobibliografie, schrijven met de tags autobio, creativiteitsboeken, marie kondo, schrijfboeken. Bookmark de permalink.
