Het is lang geleden dat ik over Keilson schreef en hem las, en vreugde schonk het zeker niet.
Maar wijsheid wel, en het besef dat de "actualiteit" van alle tijden is, dat we nu opnieuw de volksverhuizingen meemaken, en de zoveelste ondergang van het avondland, en dat ik als ziekelijk vrouwspersoon niet veel meer kan doen dan mezelf zo bewust mogelijk te maken, door te lezen en te schrijven.
lezen en schrijven
Dit bericht is geplaatst in autobiobibliografie, schrijven, tijdgeest met de tags marie kondo. Bookmark de permalink.
