PMR blijft een rare ziekte. Ik heb het nu een jaar. Een jaar van prednison, afbouwen, dieet, medische fitness en thuis zitten.
Soms zit ik thuis en denk dat ik niets mankeer. Het oude aanstelsyndroom. Als ziek kindeke dan meldt dat ze haar cv-ketel moet bijvullen, snel ik erheen als international rescue. Waar een kwartier op m'n knieën voor een ondoorgrondelijk verwarmingssysteem me duidelijk maakt: je bent ziek. En als preT-gebruiker kun je maar beter uit de buurt blijven van besmettelijkheden.
Soms zit ik thuis en denk dat ik niets mankeer, en dat ik eigenlijk best op vakantie zou kunnen als ik het rustig aandeed.
Tot opeens weer griezelige pijntjes de kop opsteken. PMR is zelf namelijk niet zo gevaarlijk, maar het kan muteren in AT, ontstoken slaapslagaders, wat kan leiden tot blindheid. Dan is er angst. Dan bel ik maar weer eens naar het ziekenhuis, en weet: zo durf ik niet op vakantie. Laat mij maar veilig thuis, hoe stil en eenzaam het soms ook is.
Gelukkig zijn er mooie boeken om mij mee op reis te nemen. Van deze Zoektocht naar het Paradijs heb ik genoten (met grote dank aan Bettina). Ik kende Arita Baaijens van haar woestijnboeken. Op een goede (kwade) dag raakte zij uitgewoestijnd, en zocht ze een nieuw levensdoel. Dat vond ze in en op deze reis, waarin ze in 100 dagen het Altaj-gebergte omcirkelt, waar volgens de legende het aloude Shambhala moet liggen. Ze neemt me mee door die ongerepte, woeste landschappen, in haar stemmingen, en laat me kennismaken met de mensen die ze tegenkomt.
Haar reis geeft kleur aan de mijne. Ik onderstreep mooie woorden die hun weg zullen vinden naar de schrijfveren van 2017. Ik schrijf mooie zinnen over.
Het enige dat rest is vertrouwen dat het verhaal zelf een positieve wending bedenkt.
Meebewegen en het rijdier vertrouwen, in essentie is dat ook waar het leven over gaat.
Geluk valt je pas ten deel als je geen voorstelling hebt van hoe het leven zou moeten zijn.
reisboek
Dit bericht is geplaatst in autobio, recensies met de tags arita baaijens, PMR, zoektocht naar het paradijs. Bookmark de permalink.
Zo fijn dat dit boek jou zoveel meer vreugde heeft gegeven dan dat ik eruit heb gehaald! En inspiratie en hoop, ook die niet vergeten.
Groetjes,
Ja, heb er echt enorm van genoten. Nogmaals dank!
Bijzonder mooi dat het boek jou zo mee op reis heeft genomen. Ik ga het nu toch maar op mijn verlanglijstje zetten.
Ja, ik moest er vaak aan denken dat jij veel van de dingen die ze beschrijft ook echt gezien hebt.