doormekaar geroerd

Geplaatst op 18 januari 2016 door Hella

moor 2016-01-18 09.48Van Eerst Grijs dan Wit dan Blauw waren we allemaal erg onder de indruk op de biep, herinner ik me nog. Dat boek verscheen in 1991, lees ik op wikipedia, en toen zaten wij al hoog en breed in Oman, dus hoe kan dat dan? Schreven mijn trouwe ex-collega's dat, en bestelde ik het vervolgens voor de clubbibliotheek? Wat een doormekaar geroerd zootje is het toch in mijn hoofd!
Wel hoopgevend dat Margriet de Moor pas met 50 jaar een beroemde schrijfster werd. Ik vond niet alles van haar goed, maar wel De Verdronkene en vooral De Schilder en het Meisje.
Deze essaybundel heb ik wederom georven, het wordt hoog tijd dat ik hem ga lezen.
Gister deed ik een oproep wat ik in vredesnaam moest lezen na The Book of Strange New Things, en kreeg de raad om even wat non-fictie tussendoor te doen. Nu lees ik non-fictie meestal tussendoor, en ik besefte dat ik het heel erg nodig heb om te weten dat ik al weer nieuw onderdak gevonden heb in een roman. Dat heb ik al van kinds af aan. Ben nu dus maar even in een lekkere thriller begonnen. Speelt in Houston, wat wil ik nog meer.
Doormekaar geroerd stukje ook, dit.

Dit bericht is geplaatst in autobiobibliografie met de tags . Bookmark de permalink.

5 Reacties op doormekaar geroerd

  1. Margreet schreef:
    18 januari 2016 om 10:38

    Eerst Grijs dan Wit dan Blauw heeft een hele diepe indruk op mij gemaakt. En ik hoopte dit weer te vinden in haar latere boeken, maar vond dat niet terug.
    Heerlijk doormekaar geroerd stukje ! Inspireert me enorm om The Book of Strange New Things te gaan lezen. Snap wel heel goed wat je bedoelt met nieuw onderdak, en dan vooral ook het gevoel van 'geen onderdak', zonder roman.

    Margreet

    Beantwoorden
  2. Joke schreef:
    18 januari 2016 om 16:53

    Een hutsekluts, noemen we dat hier chez Boekhappen (dan gaat het vooral over iets wat we elkaar willen vertellen). Ook wel Van de Hak op de Tak maar dat klinkt een beetje tuttig. Hutseklutsen zijn de fijnste, die gaan lekker alle kanten op. Van mij mag je!

    Beantwoorden
  3. lethe schreef:
    18 januari 2016 om 20:43

    Een thriller is een prima palate-cleanser!

    Mijn oordeel in 1995 over Eerst grijs dan wit dan blauw was: "Ik ben mooie passages tegengekomen, vooral in deel 3, maar het verhaal als geheel zei me weinig."

    Beantwoorden

Laat een antwoord achter aan Joke Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *