droom-Egypte

Wat ben ik helemaal in Egypte geweest: een busrit door de Sinaï, een paar dagen Caïro, en een weekje Dahab. En toch is het land – ondanks het niet-lekkere eten, ik weet niet precies waar hem dat in zit, ik ben dol op middenoosterse kostjes maar dit smaakt net anders – onder mijn huid gekropen, waar het al zat natuurlijk, voor ik er geweest was.
Er is maar weinig wat in dit leven zoveel indruk op me heeft gemaakt als het Egyptisch Museum, en bij het zien van de sfinx – nog uit de verte, vanuit de bus – schoten mij de tranen in de ogen. Echt daar zijn! Later gaat dat weer over, tussen het overschot aan toerisme en verkopers van boekjes en hoedjes.
Het is uit boeken dat ik mijn droom-Egypte weer opbouw. Romans als die van Mahfouz, oude reisverslagen, gedichten van Rilke over piramides in maannachten, en plaatjesboeken als dit.