Er zijn wel meer boeken de verkeerde kant op gereisd bij de scheiding. Sommige heb ik zelf opnieuw gekocht, andere ben ik vergeten. Maar deze was zo erg van mij dat ik hem beslist terug wilde. De gedichten van Slauerhoff hebben zo vaak verwoord wat ik voelde.
De vrouw aan het venster
Nooit opent zich de poort. 't Raam is zo hoog
Dat zij eerst de aarde ziet in wijde verte:
De stroom omarmt het bos in blauwe boog;
Door 't groen gaan rode vogels, ranke herten.
Niets weet zij van het levensspel daartussen;
Maar het moet schoon zijn, want zij mist het zeer.
Zij wil omhelzen, vindt niets om te kussen
Dan de eigen schouder, rond en koel en teer.
