Er is weinig dat me zó fascineert als oude foto's en oude filmpjes. Ik zou willen dat er een tv-kanaal was dat alleen historisch beeldmateriaal uitzond, de hele dag door.
Schilderijen zijn toch anders, wat dat aangaat. Een schilder van nu kan nog steeds een schilderij maken van iemand met lange rokken, of van een landschap zonder torenflats of electriciteitsmasten, maar een foto uit die tijd vertelt dat het toen écht zo was.
Ongerepte landschappen of volkeren, moderniteit in aanbouw, onvoorstelbare armoede, onontdekte wereldwonderen … Oude foto's en films komen het dichtste bij de tijdmachine.
tijdmachine
Dit bericht is geplaatst in autobiobibliografie, kunst met de tags marie kondo. Bookmark de permalink.
