alleen maar zijn

rode zee 2015-11-16 09Gekocht in een winkeltje in Dahab, als herinnering aan het verrukkelijke snorkelen daar. Alsof ik het ooit vergeten zou, die pracht en die paradijselijkheid. Vijfenzestig Egyptische ponden, geen idee meer hoeveel dat was.
Het register lijkt wel een gedicht, van anemoonvissen en brokkelsterren en duivelsroggen en grootoogbaarzen en kappersgarnalen en koraalklimmers en neteldieren en schijfkwallen en vlindervissen en zeesterren.
Oh mooie wereld waar het nu zo onveilig is, waar je je zo in het zoute water kan laten wiegen dat je alles om je heen vergeet. Alleen maar bent.

Dit bericht is geplaatst in autobiobibliografie, tijdgeest met de tags , . Bookmark de permalink.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *