Goethe

Geplaatst op 23 oktober 2015 door Hella

goethe 2015-10-23 09Ik moet eerlijk toegeven dat ik verder niets van Goethe gelezen heb. Of het moest Erlkönig zijn, omdat ik als dertienjarige (het was een schoolconcert) helemaal wegzwijmelde bij dat prachtige lied. Krijg er nog altijd kippenvel van.
Deze Italienische Reise heb ik natuurlijk ook weer van Deutschlehrer Vati geërfd. Ik ben erin begonnen en het was heerlijk. Wat is dat toch met oude reisboeken. Een wereld die nog zo ongerept lijkt, de reizigers nog zo naïef en onblasé open voor nieuwe indrukken. Zelfs de beroemde Goethe. Ik ben nog niet verder gekomen dan bladzij 89 (leve het leeslint), maar die schonken mij vreugde.

Dit bericht is geplaatst in autobiobibliografie met de tags . Bookmark de permalink.

2 Reacties op Goethe

  1. Adriaan Hendriks schreef:
    23 oktober 2015 om 19:26

    Ik was juist deze week nog bij een lezing waar de spreker citeerde hoe Goethe hierin beschrijft dat hij te Rome een door de paus opgedragen mis bijwoont. De paus drentelt voortdurend in zichzelf mompelend heen en weer "wie eine summende Biene". Volgens de spreker gold onder de 18e eeuwse Verlichten de kerk van Rome als een soort schattige kermis en Rome zelf als een soort bezienswaardig Staphorst. Goethe schijnt van de voorstelling genoten te hebben.

    Beantwoorden
    • Hella schreef:
      24 oktober 2015 om 11:28

      Dat zie je in het begin ook al, dat hij de landlieden als een soort sprookjespersonages ziet. (Maar daar betrapte ik mezelf in het begin in Oman ook op.)

      Beantwoorden

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *