De Wandelaar heb ik natuurlijk gelezen, ik vond het prachtig. Adriaan van Dis is zo'n schrijver die je ziet rijpen, ik vond Ik Kom Terug zijn nieuwste zijn beste. Dit boek staat in de kast nu al drie jaar de plaats van De Wandelaar in te nemen, geloof ik, want ik sla het open en zie dat ik het beslist nooit gelezen heb, met al die gekleurde bladzijden erin. Ook weer van paps geërfd, vermoedelijk. Ik heb – for the record – vanmorgen de kachel aangezet, de regen striemt tegen de ruiten, daar is dit precies het goede boek voor. Joy!
