de grote stilte

Ik herinner me het lezen van dit boek (ook weer uit de kast van paps, door hem aangeschaft in maart 2010) als een ervaring – dat je hetzelfde doormaakt als de schrijver omdat zij er zó goed in geslaagd is, weer te geven wat haar overkwam toen zij de stilte opzocht door in een eenzaam huisje in de Schotse wildernis te gaan wonen.
Wat gebeurt er met je als alle dagelijkse herrie wegvalt en je zo op jezelf wordt teruggeworpen?
Anna schreef er een prachtige recensie over.
Nu vraag ik mij af of ik het moet bewaren. Als ik het zou willen herlezen zou ik dat in het Engels doen. Maar het is zo'n boek dat iets uitstraalt, ook als het stil in de kast staat te staan. Het wil blijven.