zomergasten

Geplaatst op 27 juli 2015 door Hella

Natuurlijk heb ik wel genoten van Zomergasten. Je hebt toch altijd het gevoel dat je getuige bent van iets belangwekkends, dat is de magie van het programma. En aanvankelijk vond ik Aboutaleb een boeiende gast, die me liet kennismaken met dingen waar ik te weinig van wist. Hoewel ik dat fragment met Jaap van Meekren al eerder had gezien.
Intussen twitter aan, natuurlijk, en men genoot met mij. De loftuitingen waren niet van de lucht, langzamerhand werd Aboutaleb een Mandela, een Gandhi, een Held van Onze Tijd.
Dat vond ik griezelig. Vooral nadat hij zelf het Natuurlijk Leiderschap begon te verheerlijken, boven de democratisch gekozen leider. Ik zag hoe kritiekloos en voetkussend de twitteraars hun verrukking uitten, hoe sommigen zichzelf gelijk even mee-verheerlijkten, zo van: "ik zag al vroeg hoe geweldig hij was" of "ik weet uit ervaring dat hij een natuurlijk leider is."
Ik zag een mechanisme aan het werk dat me angst aanjoeg.
Taalnazi als ik ben kwam mijn omslagpunt geloof ik bij de opmerking van Aboutaleb dat zijn Nederlands zó goed was, dat hij zijn ambtenaren soms verbeteren moest. Voor iemand die niet weet dat een verkleiningswoord een verkleinwoord heet toch een tamelijk boude uitspraak.
We zagen iemand die het programma van begin tot eind in zijn politieke vingers hield, en een presentator die voluit meewerkte, die zelf – zoals ik vorig jaar ook al vond – te weinig bagage heeft om weerwoord te bieden, om gaten te prikken, om boven tafel te halen wat de zomergast er uit alle macht onder houdt.
En we zagen op twitter wat een Natuurlijk Leider vermag. Ten goede, en ten kwade.

Dit bericht is geplaatst in recensies, tijdgeest met de tags . Bookmark de permalink.

8 Reacties op zomergasten

  1. Niek Kalberg schreef:
    27 juli 2015 om 10:58

    Helemaal eens!
    Dit schreef ik vannacht na afloop.

    Tja, ik zal wel weer een azijnzeiker zijn, maar zomergast Aboutaleb is me
    toch wat te verantwoord, te snel en te kreukloos. En eigenlijk teveel vervuld van zijn eigen voortreffelijkheid.
    Ook de heldenverering die hem op Twitter toevalt is me te kritiekloos en ervaar ik als beklemmend. Zo zijn er meer geweest die door dwaallichten een goddelijke status kregen toebedeeld.
    Ik snap wel dat je geneigd een politicus die eindelijk eens hardop zegt wat veel mensen denken op het schild te tillen. Premier, natuurlijke leider etc.
    Maar blijf met je benen op de grond zou ik zeggen.

    Beantwoorden
  2. margreet schreef:
    27 juli 2015 om 11:22

    Goed stuk, Hella. Margreet

    Beantwoorden
  3. Liesbeth schreef:
    27 juli 2015 om 11:48

    Roerend eens! Er was gisteravond een tweet waarin stond "straks loopt hij over het water van de Kralingse Plas naar huis", dat was mijn gevoel ook.
    Wat ik wel heel boeiend vond waren de dingen over de Marokkaanse cultuur en alles wat daarbij hoort. Daar weet ik zo weinig van en dat staat ook ver van me af.
    En waar is Clairy Polak....

    Beantwoorden
  4. Hilde schreef:
    9 juli 2016 om 14:15

    Helemaal eens met uw voortreffelijke analyse, is mij uit 't hart gegrepen. Goed dat er mensen zijn die in deze verwarrende tijd blijven nadenken!

    Beantwoorden

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *