een zalmmoot

parsons 2015-07-15 09.29Nog drie boeken, dan zijn we door deze plank heen. Inmiddels heb ik de hele Kleine-Huisserie erbij gezet, zoveel zijn er weggemariekondood. Nu alweer een boekenfestijnboekje, en wie is die Tony Parsons überhaupt dat ik een boek van hem heb aangeschaft? Was ik soms weer met iemand in de war? Met Tom Perotta misschien? Of dacht ik dat Man and Boy iets te maken had met de film About a Boy?
Het is een merkwaardig fenomeen, zo'n Boekenfestijn. Je loopt jezelf een nekkramp langs kilometers tafels met boeken erop, je wordt een grote boekenradar die uitslaat bij alles wat maar enigszins aanslaat, om welke reden dan ook. Het voelt even feestelijk als een buffet met heerlijkheden – bijvoorbeeld de vissies aan boord van de North Sea Ferries – en je laadt je sleurmandje vol omdat het toch bijna niets kost. Maar de hersenkronkeltjes die eraan voorafgaan zijn later niet meer te ontwarren.
Dus wat denken jullie, moet ik dit "heartbreakingly universal" boek vol "killer lines on love" bewaren of zal ik iemand anders deze zalmmoot maar gunnen?

Dit bericht is geplaatst in autobiobibliografie met de tags . Bookmark de permalink.

3 Reacties op een zalmmoot

  1. Liesbeth schreef:

    Ik zeg wegdoen!
    Bengisteren eindelijk aan mijn kleren begonnen. Drie grote zakken naar de Kringloop en weer ruimte op de planken. Wat een heerlijkheid!

  2. Ferrara schreef:

    Raak je met deze opruimsessie niet hevig in de verleiding om meteen weer te gaan zitten lezen, vooral de boeken die je nog niet hebt gelezen en dat zijn er nogal wat, geloof ik. Je kunt je lijst van 50 waar je er al 42 van hebt gelezen wel met een aantal uitbreiden. Heerlijk voor de wintermaanden en de grijze dagen zoals vandaag.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *