schitterlichten

bright 2015-06-26 09.58Bright Lights Big City was wel een iconisch boek, dat me nog extra aansprak vanwege de prachtige wolkenkrabbercolleges van Thomas Skyward Trend of Thought van Leeuwen. Ik denk altijd dat ik in de eighties al uitgeleefd was, dat ik in de jaren zeventig ben blijven steken qua muziek en levensgevoel, maar dat is natuurlijk helemaal niet zo.
Je krijgt het alleen als twintiger heel anders mee dan als tiener. Je staat er al kritischer tegenover, je wordt niet meer ondergedompeld maar je vindt een manier om te blijven drijven, om je ermee te verhouden, zo'n maatschappij die – overnight leek het wel – veranderde van bloemetjeship in ijskoud geldzuchtig.
Later moest ik op een verkleedfeestje nog eens als jaren-tachtig trophy wife en moeiteloos vergrootte ik mijn haar en schouders.
Toen ik Brightness Falls uit de kast pakte, was mijn eerste gedachte: geen idee meer weer dit over ging, kan wel weg. Maar het staat voor een verloren decennium waarin heel veel voorgoed kwijtraakte. Ook ik mij.

Dit bericht is geplaatst in autobiobibliografie met de tags . Bookmark de permalink.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *