kliploos

Eten, bidden en beminnen, what's not to like? Ik heb genoten van dit boek, het was een stuk beter geschreven dan je zou verwachten, het nam me mee op reis langs favoriete eet- en zweeflanden en het eindigde ook nog eindgoedalgoed.
Dus het staat in de kast omdat ik ervan gesmuld heb. Zo'n hype-boek dat je aanschaft in de hoop op een beter leven, nadat het jouwe volkomen op de klippen is gelopen.
Nu is het bijna tien jaar later, het leven is weer op een ander klipje gelopen, en als ik een ding in de afgelopen tijd heb geleerd, is dat het allemaal naast elkaar bestaat. De klippen, het genieten, gelukkig zijn en verdrietig, en dat niets ooit helemaal opgelost zal zijn, en dat dat ook niet hoeft.
Je hoeft niet de halve wereld over om opnieuw alles voor elkaar te hebben met een nieuwe ware liefde en een nieuw, blijvend kliploos bestaan.
Je kijkt
Ik kijk naar Pjotr die op het balkon zit, zijn oortjes in diepe concentratie naar beneden gebogen waar iets onbegrijpelijks zich voltrekt, ik kijk naar de nieuwe knopjes in de klimhortensia, en voor nu is het genoeg. Ondanks een slechte nacht, ondanks slecht nieuws van een lieve vriendin, ondanks alles ben ik nu, op dit moment volmaakt gelukkig.
Ga jij maar iemand anders gelukkig maken, Elizabeth.

PS kijk ook nog even naar de toevoeging op mijn blog van gister