draden

Het was de tijd van het grote ontdekken: op kamers gaan, studeren, het begin van een relatie, films, boeken … Ontdekken dat Daphne du Maurier meer is dan Rebecca, dat de spannende Hitchcockfilm The Birds op haar verhaal gebaseerd is. Al haar boeken lezen. Don't Look Now zien en dat verhaal lezen. Vanwege dat verhaal naar Venetië willen, zo een draad trekken van de boeken naar het leven.
Julie Christie die een kerk restaureert een draadje naar Hella die kunstgeschiedenis gaat studeren, en later een roman schrijft over een kerkrestauratie.
Toen ik een paar dagen geleden het bericht las dat ze een remake gaan maken van die film, werd de draad naar het heden doorgetrokken.
En toch hoeft het boekje daarvoor niet te blijven, denk ik. Ik weet dat die draden er zijn, ik heb het weefsel nu aan jullie laten zien, ik heb er zelf bij stilgestaan.
Ik dacht dat dit stukje zou gaan over het ontdekken van nieuwe oude schrijvers, en hoe dat later nooit meer zoveel invloed heeft als in je jonge jaren. Maar ook dat is niet waar. Ik ben net begonnen in Angle of Repose van Wallace Stegner, en er gaat weer een wereld voor me open.
Een ander boek van hem, Crossing to Safety, reikte mij de vorm waarin ik Brandsporen heb gegoten. Het weefsel is schitterend. The Birds vliegen uit.

toevoeging 080515: in de vpro-gids lees ik dat Stegner eindelijk vertaald is!

En 's avonds kom ik er nog achter dat Bettina op dezelfde dag deze prachtige bespreking schreef!