onderwereld

Ze deden me gewoon lichamelijk pijn, die beelden van de moedwillige destructie van de duizenden jaren oude kunstwerken in Mosul, het oude Ninive.
Ik weet wel dat het vreselijker is als er mensen omgebracht (en erger) worden.
Maar zulke oude kunst, die zoveel eeuwen van oorlogen en rampen heeft doorstaan, schenkt een gevoel van geloof in beschaving. Dat de mensheid altijd met schoonheid heeft willen bijdragen aan de schepping. Dat dat uiteindelijk de essentie van mens-zijn is: de wereld door het scheppende werk van je handen mooier achterlaten dan je hem aantrof.
Vier jaar geleden zat ik met tranen in mijn ogen te kijken naar de vernielingen in het Egyptisch Museum in Cairo.
De vernielingen die nu plaatsvinden in het oude Tweestromenland – echt de bakermat van onze beschaving – raken me extra omdat ik me zo in die cultuur heb verdiept voor Inanna's Afdaling in de Onderwereld (een van de verhalen waar Heldinne's Reis op is gebaseerd). Het dateert in oorsprong uit 4000 bC. Er is een albasten kop bewaard gebleven uit 3100 bC die bekendstaat als het Masker van Inanna. De afbeelding alleen al geeft mij een gevoel van rechtstreekse betrokkenheid bij die oeroude beschavingen en verhalen.
Beeldenstormers willen geen betrokkenheid. Zij willen onderwerping en apocalyps.
En dan toch het geloof bewaren. Houd de verhalen levend. Blijf schrijven!