klachten

schaamte en haatals kind mocht ik al niet
klagen want oh, de arme mensen
en wij in de oorlog,
jij, luis, zere kop, klagen?
schaam je schaam je haat je

woei mij dan niet alles aan
liefde rijkdom, hoge cijfers,
vaandels van geluk met
zware kettingen: niet klagen
schaam je schaam je haat je

nog zeg ik sorry als ik klaag
tegen vluchtelingen en echte
slachtoffers en verkrachten
en gemartelden weeklagen
schaam mij schaam mij haat mij

hoe durf je het bestaan
oude stemmen in mijn hoofd
ik mocht eens uitvinden hoe
waarom en alles uitkotsen
de schaamte en de haat

lees hier een schitterend gedicht van Adriaan Hendriks over hetzelfde thema

Dit bericht is geplaatst in autobio, gedichten. Bookmark de permalink.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *