dat ik met allerzielen ween
is niet om wie ik in de aarde heb geborgen
moeders, grootmoeders zijn daarboven
poes mauwt hier naast me wat er is
in mij vecht de schaamte van weleer
je hebt het goed, denk aan de arme mensen
met de in mij geborgen doden
in wie ik zo geloofde
de doden waar ik nu
omheen probeer te leven
zij hebben mij begraven
krab jij die aarde anders even weg, poes