mysterie

beautiful mysteryWat past het leven soms toch wonderlijk aan elkaar. Vrijdagnacht las ik The Beautiful Mystery van Louise Penny uit. Deel 8 in de steeds mooier wordende serie over inspecteur Gamache. Ze spelen in Quebec, een aantal spelen in het afgelegen dorpje Three Pines – waarvan je de kleurrijke inwoners ook steeds beter leert kennen – maar deze speelde in een verafgelegen klooster, Saint Gilbert entre Les Loups - tussen de wolven, de wolf van het goede en de wolf van het kwade, en welke je voedt - en ging over een koor van monniken dat ongelooflijk mooi Gregoriaans zingt.
Penny weet de muziek zo te omschrijven dat je hem bijna hoort, heel in de verte.
Maar wat het boek aangrijpend maakt, is de relatie tussen Gamache en zijn adjudant Beauvoir. Ze kennen elkaar al lang, door en door, en toch drijft de corruptie in het politiekorps een wig tussen hen. Het was lang geleden dat ik voor het laatst met tranen in mijn ogen las, en de schrijver in mij genoot mee, keek hoe ze het deed – heel simpel, heel ingehouden – en de schrijver in mij wilde maar één ding. De volgende ochtend nam ik eindelijk mijn boek weer ter hand.
Wat is het toch een raar proces, dit boek, en toch vertrouw ik er maar op dat het goedkomt, dat er blijkbaar steeds iets moet gebeuren voor ik verder kan.
En zondagmiddag ging ik naar de Martinikerk voor een concert van polyfone muziek. Geheel nieuw voor mij, maar fantastisch aansluitend bij de Gregoriaanse sferen waar ik nog in verkeerde.
Ze zongen twee werken: Qui Habitat van Josquin des Prez (25-stemmig) en Spem in Alium van Thomas Tallis (40-stemmig). Ik zat in het schip, zij begonnen in het koor, en het was als een engelenkoor in de verte.
Ze herhaalden de muziek in het schip, en nu voelde ik me opgetild, alsof ik meedeinde met luidende klokken of wuivend graan, een hypnotiserende cadans van stemmen die eindeloos muziek aan elkaar doorgaven. Het besef dat het overal op de wereld zo'n godvergeten puinhoop is, maakte dat het extra binnenkwam. Voor de werelddag van de vrede is er geen mooiere muziek denkbaar.

Dit bericht is geplaatst in autobio, muziek, recensies, schrijven met de tags . Bookmark de permalink.

1 Reactie op mysterie

  1. Liesbeth schreef:

    Echt prachtig Hella! En weet je of de boeken er in het Nederlands zijn?

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *