Ring the bells that still can ring
Forget your perfect offering
There is a crack in everything
That's how the light gets in.
Ik vond het wonderlijk dat de dag nadat ik van deze foto zo onder de indruk was dat ik hem heb laten afdrukken op aluminium, bovenstaande tekst van Leonard Cohen als inspiratiecitaat voor het #30dayjournalproject werd gegeven.
Het is een prachtige tekst, die alleen niet spreekt van het licht dat naar buiten schijnt door de barsten. Denk aan een mens zo mooi en gaaf als een barbiepop, het uiterlijk zo verblindend dat we het innerlijk licht er niet doorheen zien. En wie weet valt er op dat innerlijk ook geen licht omdat de volmaaktheid van het omhulsel altijd intact blijft.
Terwijl wie barsten heeft opgelopen zich keert als een bloem naar alles wat genezing brengt, en juist daardoor ook licht uitstraalt, een doorleefd licht, veel feller dan de volmaakte glans van de barbiepop.
Ik moet ook denken aan het Japanse kintsukuroi-aardewerk, waarbij de barsten in een gevallen schaal worden gerepareerd met goud. Juist waar het gebroken was, wordt het mooier.
Dus luid ze maar, die klokken die het nog wel doen, vergeet maar dat je gave volmaakt moet zijn, in alles zit immers wel een barst en eer die, want daarvandaan komt het licht.
Een barbiepop het meest dode speelgoed wat ooit is uitgevonden.
Mooie tekst heb je geschreven, die barsten en het licht spreken me wel aan.