the lunchbox

Wat een heerlijke film is The Lunchbox! Ga hem eerst kijken, want ik verklap hier het einde.

* spoiler alert *

Zijn jullie weg?
Oké dan.
In Mumbai is een rondbrengservice van tiffinbakjes, de dabbawalla's. Gewoonte is dat vrouw luncht kookt voor man, dat in de stapelbare bakjes doet, en dat man dat op zijn werk krijgt afgeleverd. Vrouwloze mannen betrekken hun lunch van een restaurantje of zoiets.
Op een dag krijgt de mannelijke hoofdpersoon een andere lunch dan gewoonlijk. Verrukkelijk! Hij likt alle bakjes zowat schoon. De bereidster van dit heerlijks is verrast als ze de bakjes terugkrijgt. Haar man heeft altijd iets aan te merken op haar kookkunst. Al gauw blijkt haar lunch bij de verkeerde te zijn afgeleverd, en ze stopt een briefje in het bakje met de chapati's.
Er ontwikkelt zich een briefwisseling die van alles teweeg brengt in het leven van de eenzame weduwnaar en de jonge vrouw in het bedroevende huwelijk.
Alles lijkt aan te sturen op een Leni Sarisje (hoewel de film nergens sentimenteel is, maar bruist van humor en eetlust) – maar dat gebeurt niet. Juist een uur eerder begint opeens de aftiteling.
Even komt alles in opstand: nee! Ik wou dat ze mekaar kregen!
Maar erover nadenkend kom ik tot de conclusie: wat een ijzersterk einde. Ze hebben allebei elkaars leven beïnvloed en veranderd, en nu begint de rest van hun leven. Het is goed.
Zo leerzaam ook weer voor de schrijvende mens!

afbeelding