Martha Pelkman (aka DrsPee) heeft het 50books-stokje overgenomen van Petepel. En ik was eigenlijk van plan nu niet meer me te doen. Maar het is zondag, ik zit achter mijn bureau, en het ritueel vraagt om vervulling. Grappig hoe dat werkt! Dus ik bekijk het maar van zondag tot zondag, maak me niet meer druk als ik een keer een vraag mis, maar doe deze in elk geval wel: "Als je mocht ruilen, met welk personage uit welk boek zou dit dan zijn? En waarom?"
Grappig, ik geloof niet dat ik me ooit op die manier heb ingeleefd in een boek – of toch wel? Ik herinner me opeens dat we vroeger altijd "het huis in de holle boom" naspeelden, Heleen en ik. Een oudje van Enid Blyton, waarin een een jongen en meisje het huis van hun wrede tante ontvluchtten en in een holle boom gingen wonen. Altijd op de uitkijk voor het kreng, dat snap je. Nu was er vlakbij ons een parkje met een grote naaldboom (wees specifiek! Benoem de soort! Geen idee dus) die van binnen helemaal kaal was. Als je erin klom, was je onzichtbaar voor de langswandelaars- en fietsers, die in ons toneelstuk natuurlijk de rol vervulden van Boze Tante en Trawanten.
En ik heb ook wel altijd een van die jongensachtige meisjes (Teddy en Freddy) uit Samen op het Eiland Zeekraai willen zijn.
Waarom?
Klinkt alsof ik toch wat meer avontuur zocht dan het dagelijks leven bood. Maar hee, een boomklimjeugd, kom daar nu nog eens om!
(schiet me opeens te binnen dat ik al eerder over Het Huis in de Holle Boom heb geschreven)
Gaaf! Ik wilde ook altijd bomen klimmen, maar ik kon het niet :).
ja, ik doe het nu ook nooit meer 🙁
Oh ja een boomklimjeugd, heerlijk was dat. Ik kwam nooit ver, maar toch...
Pinkeltje, ik had graag ongezien van alles willen uitspoken.