Wilders wil tegen de elite strijden, zo hoorde ik zojuist op de radio.
"We vormen een alliantie die beter dan voorheen en machtiger dan voorheen voor het volk en tegen de elite kan strijden."
Aldus de glorixpipo over zijn historische samenwerking met de glorixmamaloe uit Frankrijk.
Ogenblikkelijk gingen mijn gedachten terug naar het dagboek van Klemperer, met koude rillingen vanwege de parallellen met nazi-Duitsland. Hoogleraren ontslaan, dan de universiteiten sluiten (behalve de technische hogescholen), elitaire boeken verbranden, musea zuiveren van kunst waarin een gemiddelde pummel niets herkent, kinderen op school uitsluitend nog dingen leren die de leider verheerlijken en de elite verguizen, en klaar ben je. Nog een Cultureel Revolutietje over die brillenjoden heen en hopla, leve de nazistaat. Oh, pardon, natiestaat.
Dat ik nog niet ben weggezonken in een katatonische depressie is uitsluitend aan mijn elitaire geneugten te danken, zoals gisteravond laat die prachtige documentaire over Irving Berlin op de bbc, of vanmiddag het interview met de biograaf van Bomans. Maar het valt met de dag zwaarder.
Een beangstigende ontwikkeling.
Het is vooral die alliantie die me dwars zit. Het verenigd Europees nationalistisch populisme met tentakels naar het verderfelijke gedachtengoed. Nu Le Pen en Wilders in innige omhelzing straks de andere kameraden die overal groeien dankzij de massa's ontevreden,verwende onnozele halzen die niet weten wat ze over zichzelf afroepen.
Hij heeft de tijdgeest mee. "Elitair" is al tijden een scheldwoord, iets wat je vooral niet moet willen zijn en waar je voor uitgemaakt wordt als je bijvoorbeeld graag 'moeilijke' boeken leest of naar 'moeilijke' muziek luistert. Scheld mij dan maar rustig uit voor elitair. Weet ik nog zekerder dat ik niet bij Wilders c.s. hoor.
Dat heeft Mao toch zo perfect voor elkaar gekregen? dood aan de elite?
Allemaal zeer beangstigend! Ik merk dat ik het niet wil weten omdat ik het absoluut niet kan handelen. Kop-in-het-zand-steken wordt dat genoemd. Zó erg vind ik het dus.
Op alle plekken waar dat kan tegenstemmen. Gemeente, provincie, tweede kamer, Europees parlement. Helaas zullen er altijd aanhangers van dit enge gedachtengoed blijven.