Ik hoor steeds maar van mensen die op vakantie gaan dat ze stapels boeken meenemen waar ze door het jaar heen niet aan toekomen. Minstens de helft van die stapel – zware literatuur, bijblijvers – gaat ongelezen mee terug.
Ik begrijp daar niets van. Ik ga niet op vakantie om te lezen! Lezen doe ik thuis, elke avond. Wat ik meeneem op vakantie zijn een paar dikke smulboeken. Van die paperbacks met gouden letters, die je in iedere hotelkamer of ander toeristenverblijf kunt achterlaten. Want ik ga op vakantie om dingen te zien en mee te maken. Vakantie is voor mij: de bron opladen met nieuwe beelden. Kunst, architectuur, mensen, landschappen. En 's avonds ben ik dan moe en vol. Dan wil ik een boek dat als het ware een gordijntje is, tussen mij en mijn nieuwe indrukken. Even niks, even rust. En dan de volgende dag weer meer nieuwe dingen, dagboek schrijven, lezen. Ze krijgen elkaar of de speurneus vindt de schurk, en ik ga weer rustig slapen achter mijn woordgordijntje.
dit in antwoord op vraag 29 van 50books
Ja, ik heb exact hetzelfde! Ik verbaas me ook altijd over al die mensen die door het jaar niet lezen en dan in de vakantie alles moeten inhalen. Ik zit op mijn reizen veel te vol van indrukken om serieus te kunnen lezen. Deze keer gaat A Game of Thrones Deel 3 mee. Lekker simpele kost voor in het vliegtuig en 's avonds in de tent. De andere 49 weken van het jaar ga ik dan weer echt lezen.
Ja, dat schijnt ook heerlijk leesvoer te zijn hè? Moet 't ook maar eens uitproberen.
Ik heb wel altijd leesvoer mee, voor 's avonds onder het caravanluifeltje.
Wat ik wel graag doe is een boek mee dat op de locatie speelt waar je bent.
Zo las ik "Over de bergen" van Komrij terwijl ik in het Noorden van Portugal rondreisde.
Je ondergaat de sfeer in zo'n gebied nog intenser.