money money money

Ik kom op twitter iemand tegen die graag beter zou willen leren bloggen. Hij zoekt wat rond, vindt een cursus die belooft dat je in 8 weken Supergoed kan bloggen, miljarden bezoekers, allemaal klanten, kortom: de Quote 500 komt in zicht. Nu alleen nog even €1500 dokken voor bespreking en correctie van 4 teksten. Ja, en webinarren en fora en videoconferenties en weet-ik-wat nog meer.
Ter vergelijking: mijn duurste cursus (de Heldenreis) kost €775 voor 14 lessen, waarbij ik een uur per les besteed aan de correctie.
En ja, ook ik ben geabonneerd op Get Clients Now, waarin me wekelijks wordt aangeraden om mijn cursussen ook steenduur te maken. Want dan gaan mensen denken dat het écht iets voorstelt, en krijg je écht serieuze klanten.
Terwijl ik daar juist mijn twijfels heb. Wat je dan vooral krijgt, zijn rijke klanten. Misschien een enkeling die het geld met moeite of crowdfunding bijeen gesprokkeld heeft, maar verder toch vooral mensen die zelf rijk willen worden van hun schrijverij. Het geld blijft in de hogere regionen rondcirculeren – the rich get richer - en de talentvolle armen vissen weer achter het net.
Voor mij zou dat niet goed voelen. Ik wil wel dat mensen voor mijn diensten betalen. Dat is ook waarom ik in principe tegen vrijwilligerswerk ben. Dat gaat in veel gevallen om werk dat noodzakelijk is, alleen heeft de overheid gemerkt dat als zij het niet meer regelt, het wel word opgepakt door mensen die de ellende niet kunnen aanzien. Leraar zijn is geen vrijwilligerswerk.
Maar ik doe mijn uiterste best om het betaalbaar te houden. Ik geloof ook in tienden. Daarom bied ik soms mijn diensten gratis aan, om zo mijn zelfgekozen goede doel te steunen.
Ik heb dit nog nooit zo voor mezelf op een rijtje gezet. Ik ben me bewust van en dankbaar voor het feit dat ik kan spreken vanuit een situatie van relatieve welvaart.
Ik ben wel benieuwd hoe anderen hierover denken.

Dit bericht is geplaatst in autobio, schrijven, tijdgeest met de tags . Bookmark de permalink.

4 Reacties op money money money

  1. Liesbeth schreef:

    Ik denk dat je gelijk hebt en dat je het zo moet doen dat het voor jou goed voelt. Heb het stukje over die € 1500 ook gelezen. Voor mij zou dat bedrag véél te hoog zijn en dus onmogelijk. Heb respect voor je dat jij het anders doet.

    Ben het niet helemaal eens met je stelling dat je in principe tegen vrijwilligerswerk bent. Vrijwilligerswerk is een vrije keus voor degenen die het doen en die er over het algemeen heel veel plezier aan beleven. Een leraar is geen vrijwilliger, behalve als iemand er voor kiest zijn of haar kennis vrijwillig met een ander te delen.
    Ik ben geheel vrijwillig voorzitter van een stichting die een rolstoelpad wil aanleggen. Hiervoor is geen geld beschikbaar. Met een bevlogen groepje mensen die hier vrijwillig hun tijd, kennis en energie in steken komt het absoluut voor elkaar en ligt er straks een pad. Blijven zeggen dat de gemeente (provincie, etc.) dit maar moet doen lost niets op. Dan kunnen we toch beter met elkaar zorgen dat het er wel komt?
    Beetje lange reactie maar ik wil niet te kort door de bocht zijn 🙂

  2. Hella schreef:

    ja, zo moet iedereen zijn eigen "goede doel" kiezen denk ik. Maar heb bv een blauwe maandag vrijwillig in een museum gewerkt, en dat voelde voor mij als kunsthistoricus helemaal niet goed, dat anderen met minder opleiding daar wel betaald kregen en ik niet. Terwijl ik wel gratis lezingen gegeven heb in buurthuizen, het gaat steeds om de context.

  3. Ferrara schreef:

    Je hebt gelijk, het gaat om de context en het is ook waar dat ieder zijn of haar keuze moet maken. Als ik zie hoe de vrijwilligers er weer voor zorgen dat de jeugd, die nog schoolvakantie heeft, twee weken dikke pret heeft met hout , hamers en spijkers, ja dat bewonder ik dan wel en sponsor die bezigheden met plezier. Maar me melden in dat timmerdorp als vrijwilliger, mij niet gezien.
    Geef mij dan toch maar de lijsten van het Meertensinstituut.
    Die zin over relatieve welvaart spreekt mij aan. We spraken daar zondag ook over, naar aanleiding van het korten op de pensioenen.
    Zou het echt zo zijn dat men nog steeds denkt dat duur altijd goed is? Mijn bril van Specsavers levert dezelfde diensten als het peperdure merkmontuur, want het draait om de glazen.
    Ik zou eerder denken, zo'n leraar gaat voor de winst en niet voor zijn passie, overbrengen van kennis en kunde. In 8 weken supergoed kunnen bloggen, gaat dat dan om een product in de markt te zetten en dus verdienen of om schrijven? Hoe moet ik dat zien?

  4. eva van baar schreef:

    dag hella,

    je cursussen zijn qua inhoud onbetaalbaar, ik ben er zeer aan verslaafd, maar ik ben erg blij dat je ze betaalbaar houdt, anders was het allemaal mijn neus voorbij gegaan. ik ben wel blij dat je iets meer vraagt, je eerste cursus was 15 euro, zonder feedback, die was veel meer waard, en dat mag je best rekenen.

    groetjes, Eva van Baar

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *