leve de Topvrouw!

Nu het kapitalisme zoals wij dat kennen zolangzamerhand wel is uitgewoed, komt Opzij nog eens even met een nummer vol aansporingen dat wij vrouwen heus wel net zo hard kunnen werken als mannen. Onze kinderen lijden er niet onder, trouwens, wát nou, kinderen. In andere landen zitten moeders daar ook niet mee, en zie eens hoe goed het daar gaat.
Zeker nog nooit in een willekeurige achterstandswijk in een willekeurige Engelse of Amerikaanse stad geweest, dames van Opzij. Waar de vrouwen wel móeten werken omdat de mannen volslagen afwezig zijn, of omdat er van 1 salaris eenvoudig niet te leven valt. Nee, dan begrijp ik wel dat "onderzoek uitwijst" (onder 1364 vrouwen in North Carolina, voorwaar een van de vrolijkste Staten van Amerika) dat de werkende moeders gezonder en gelukkiger zijn dan hun niet-werkende buurvrouwen. Die kunnen ternauwernood rondkomen, laat staan gezondheidszorg betalen!
Hoe kan het toch dat gezinnen ooit rondkwamen van 1 salaris? Waarom hebben vrouwen in die tijd niet de kans gegrepen en gezegd: John, weet je, we gaan het samen doen. Allebei een halve baan, allebei een halve huishouding.
Nee, eMANciperen zegt het al: alleen het mannelijk model van carrière maken is zaligmakend. Daar moeten wij vrouwen naar streven en wie dat niet wil, is een verwerpelijke, verfoeilijke feMEnist. Zo'n suf wijf dat NIET achter de mannelijke definitie van een leven wil staan.
Hoe was het cliché ook weer - geen man zegt op z'n sterfbed: had ik maar meer uren gewerkt. Ze verzuchten allemaal: had ik maar meer tijd met m'n kinderen doorgebracht. Een beetje vrouw wil ook zo'n leven, zegt Mrs van der Linden. Of zou dat moeten willen, in elk geval, om het Opzijse goedkeuringsstempel te verdienen.
Dat moeder zijn niet alleen maar te maken heeft met een kwalitijds voorleesuurtje, maar met zorgen in het algemeen en voor mensheid en moeder Aarde in het bijzonder, wordt vergeten. Goede moeders zijn vrouwen die een kindje uitpoepen en daar verder niet moeilijk over doen.
"Juist de economische crisis kan ons nu helpen de traditionele rolverdeling af te zweren" beweert Mrs van der Linden. Terwijl het enige wat zij tegen heug en meug in stand houdt, de traditionele wereld van het patriarchaat is, het hiërarchisch piramidemodel dat overal zoveel vreugde en welzijn heeft gebracht.
Juist de economische crisis kan een keerpunt zijn, een beginpunt om na 5000 jaar patriarchaat een andere weg in te slaan. De weg van man en vrouw samen voor een betere wereld.  In plaats van het verheerlijken van Topvrouwen op Topposities. Denken ze nu echt dat het sappelend mensdom erop vooruitgaat als een enkeling aan de top meeborrelt met de mannen? Natuurlijk niet. De verdeling is niet man/vrouw, de verdeling is topdogs/underdogs. Daaraan te willen bijdragen, en het propageren daarvan, vind ik achterhaald en verwerpelijk.

afbeelding

Dit bericht is geplaatst in tijdgeest met de tags , . Bookmark de permalink.

7 Reacties op leve de Topvrouw!

  1. Heldinne schreef:

    en ik weet heus wel dat eMANciperen als woord niets met mannen heeft te maken maar met de vrije hand (manus) geven.
    Vrij om het corporate mantelpakje aan te trekken, joepi!

  2. Goed gesproken Hella 🙂

  3. Deze reactie is verwijderd door de auteur.

  4. Zo, die zit! Laat ze zich druk maken over gelijke behandeling en gelijke beloning. En over samen delen van werk en beloning i.p.v. tegen elkaar op te bieden en steeds meer te willen.
    Weg met de ratrace!

  5. Hanneke schreef:

    In de vorige crisis gingen er stemmen op om voor een 25-uurs samenleving te kiezen. Zodat mannen én vrouwen tijd zouden hebben om te werken en te zorgen. Ook dan moeten ze samen een goed inkomen hebben. En een eerlijke verdeling wat zorg voor kinderen en mantelzorg betreft.
    Maar dat is iedereen al lang weer vergeten. Mevrouw Van der Linden in ieder geval wel; zij loopt achter. #feit

  6. Tja, de Nederlander bestaat niet, waarmee ik bedoel dat de maatschappij niet uit eenheidsworsten en borsten bestaat. Zij die (hard) willen werken mogen dat doen en zij die willen zorgen mogen dat ook doen. Laten we ophouden te spuwen wat een ander zou moeten doen. We moeten helemaal niks!
    De Opzij lees ik al jaren niet meer omdat ik het een blad zonder ziel vindt, evenals het magazine Psychologie. Te glossy richting pulp. Het valt ws niet mee om steeds weer iets te vinden om over te schrijven.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *