train of thought

Geplaatst op 6 april 2012 door Hella

Ik zal iets opbiechten: ik ben gister voor het eerst van mijn leven met de trein van Leeuwarden naar Groningen gereisd (uit eten met oud-collegaatje en onze beide studerende dochters). Honderden keren ben ik er al heen getuft, autootje soms volgeladen met Ikea, of stofzuigers en gereedschapskisten. Snelweg langs Drachten, en daarna immer geradeaus und dann um die Ecke.
Nu reed ik door een landschap dat me verrukte. Zo'n onuitgebotte lentemiddag, twee ooievaars struinen door het nog bruine land als aankondiging van het nieuwe. Weidevogels buitelen over elkaar heen bij het zien van zoveel potentieel woon- en eetgenot. Haasjes huppelen pasig, en de oude dorpjes glijden voorbij.
Ik keek uit het raam zoals ik dat doe tijdens een busreis door Marokko. Liefst zou ik levenslang niet anders doen.
Op de terugweg was het donker, miste ik net de sneltrein, duurde alles veel langer en had ik geen boek bij me. Wel mijn trouwe pen-en-opschrijfboekje, en ik schreef:
Ik vind het grappig dat die armoedige grond me ook zoveel doet, dat is zo anders dan vette klei en sappige weilanden. Schriele boompjes, riet, piepkleine boerderijtjes op langgerekte percelen, land waar de helft van mijn voorgeslacht uit voortkomt. Die worteling is belangrijk, ik denk dat ik op dat gevoel vertrouwen kan. Maar is er nergens een dorp waar mijn mensen wonen? Niet de poenige golfende gaastra-ers maar culturele, wijze, échte mensen? Dat zoeken en nooit vinden, altijd de brenger zijn, nooit de ontvanger, wat is dat voor een noodlot? Me er maar bij neerleggen, en zelf mijn tribe zijn?
Ik denk dat ik dit eerst ook tot werkelijkheid moet schrijven. Dat wordt boek 3. Maar eerst Ytie. En ophouden met Willen.

afbeelding

Dit bericht is geplaatst in Niet gecategoriseerd met de tags , , , . Bookmark de permalink.

12 Reacties op train of thought

  1. Hanneke schreef:
    6 april 2012 om 10:59

    Nee, Hella, hoe kun je dat opschrijven?! Hoe groot is dat oud-collegaatje? Of is ze nog een kind? Maar nee, ze heeft een kind.
    Stel je voor: een dorp met alleen gelijkgestemden. Zelfs dat zou akelig zijn want dan had je niets om je tegen af te zetten. Het leven blijft vechten.

    Beantwoorden
  2. Adriaan Hendriks schreef:
    6 april 2012 om 11:04

    Hoe anders dan een treinreis door de Randstad, waar je tegenwoordig een groot deel van het traject tegen betonnen schermen aankijkt die de Vinexproblematiek op 20 meter afstand van het spoor aan het oog onttrekt.

    Bij het slot kon ik niet nalaten te denken: God heeft ons geen gemakkelijke reis beloofd, maar wel een behouden aankomst.

    Beantwoorden
  3. Sagita schreef:
    6 april 2012 om 11:07

    Ik ken dat met dat WILLEN, omdat ik dan vind dat ik daar recht op heb. Uiteindelijk zijn er alleen maar frustraties. Maar verlangen mag en wie weet word je de stammoeder van een groot geslacht!

    Beantwoorden
  4. reflexxus schreef:
    6 april 2012 om 12:20

    Nou durf ik wel te zeggen dat toen ik de grens Gronigen- Friesland passeerde het genieten van het landschap op slag ophield.
    Juist in het "lege" Groningerland- land wonen díe mensen.

    Beantwoorden
  5. Schrips schreef:
    6 april 2012 om 13:32

    'zelf mijn tribe zijn' vind ik goed gezegd, dus als je t mij zou vragen zei ik: kies dat maar.
    Ga ik ook doen, ik woon sinds twee weken officieel op het Groningerland en zoek (ook) naar de verwantschap. Mijn voorouders woonden in deze streek maar niemand kent mij hier. Toch voel ik een hoop ruimte en mogelijkheden.

    (Ik haalde even de woorden aan van een jongen van een jaar of 10 die een paar dagen geleden in de plaatselijke supermarkt 2 diepvriespizza's moest halen met zijn jongere en heel stoute zusje dat niet naar hem luisteren wou. De jongen was de wanhoop nabij en riep keihard tot 3 keer toe: "Niemand Kent Mij Hier" t Galmt nog steeds vol betekenis in m'n oren na)

    Beantwoorden
  6. reflexxus schreef:
    6 april 2012 om 14:16

    mooie titel trouwens. mij gebeurt het zodra ik een perron op loop, zelfs t eerste de beste perron, dat ik snel mn opschrijfboekje moet opgrabbelen , zoveel als er in me opstoomt aan indrukken.WAT BETEKENT TRIBE?

    Beantwoorden
  7. Heldinne schreef:
    6 april 2012 om 16:02

    stam, in de zin van indianenstam (niet boomstam)

    Beantwoorden
  8. Anna van Gelderen schreef:
    6 april 2012 om 19:28

    Welkom in het landschap waar ik woon en waar ik hopelijk nooit meer weg hoef.

    Beantwoorden
  9. Ferrara schreef:
    7 april 2012 om 16:48

    Vrijdag had ik een soortgelijke ervaring, treinend van Alkmaar naar Almelo trok ik mijn notitieboekje. Het verhaal suddert nog. Er kwam ook jeugdherinnering boven.

    Beantwoorden
  10. Heldinne schreef:
    7 april 2012 om 18:24

    Hee, je bent er weer! Fijn gehad?

    Beantwoorden
  11. Ferrara schreef:
    7 april 2012 om 19:56

    Ja, geweldige reis gehad, helemaal tevreden. Moet allemaal nog op de rij gezet.
    Thuis vielen we meteen met ons neus in andere/zorgelijke boter en dan gaan die zaken voor.

    Beantwoorden
  12. Heldinne schreef:
    7 april 2012 om 20:24

    Hè, zonde! Hopelijk mooie foto's om later terug te kijken.

    Beantwoorden

Laat een antwoord achter aan Ferrara Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *