ontmoeting

Pech onderweg en een uur op de wegenwacht wachten was bepaald niet bevorderlijk – ja, of juist wel – voor de opkomende verkoudheid. Maar goed, hij hielp me weer op weg, en ik kon door naar de garage. Nieuwe bobines, je zal er maar zonder zitten.
Ze hebben een gezellig koffiehoekje bij de garage, waar ik me neervlijde met het Woud der Verwachting, dat uit moet voor de leesclub. Twee mannen waren in gesprek over vreselijke ziektes, een van hen – type oudere vrijbuiter, beetje grijs en mager – had aan een tumor een spraakgebrek overgehouden. Toen de auto van de ander klaar was, begon hij tegen mij. Of ik graag las. Ik hield m'n turf omhoog en vertelde van de leesclub. Geschiedenis hè, Frankrijk. Ik hou van Zola.
En van oude Franse films. Had ik wel van Jean Gabin gehoord?
Quai des Brumes, wist ik gelukkig.
Hij had thuis 50 videobanden vol Jean Gabin-films.
Ik was me schuldig bewust van het vrachtje vooroordelen op mijn rug. Story, denk je. Tros. Telegraaf.
Zola en Jean Gabin. Deze man was een wandelende schrijfveer.