Een wonderlijk gebeuren, gister bij het schrijfcafé (voor het eerst TIEN deelnemers, wat een geschenk). Ingrid had weer een mooi schaaltje kaartjes om 2 uit te trekken, het ging over hoe je je dag doorbrengt, en wat trok ik? Pyjamadag.
Eerst was ik blij: weer synchroniciteit. Nu ik weer zo intens met The Artist's Way bezig ben, struikel ik er haast over. Naast Joyce, en @kunstrijk op twitter, was ook Ingrid net als ik bezig met het boek van Miek Pot over Hildegard von Bingen, terwijl we dat totaal niet wisten van elkaar.
En tegelijk bekroop mij voor het eerst in mijn leven een gevoel van "nu heb ik alles wel geschreven. Nu weet ik echt niets nieuws meer, ik herkauw mezelf, ik doe nu mee op de automatische piloot."
Bij de volgende oefening was dat gevoel weer een beetje over – maar ik zeg met opzet 'een beetje' want het ging over geluk, en alles wat ik zo hartstochtelijk beweer in mijn TAW cursusmateriaal kon ik hier ook zo weer in kwijt.
Ik keek van de week naar DWDD, Matthijs sprak met dat fotomodel die eigenlijk een jongen was, een stralend mooi mens, en ik twitterde: zie je wel, zodra iemand zichzelf is, komt het leven vanzelf naar hem toe. Prompt schreef iemand: ja, dan moet je wel echt iemand zijn, natuurlijk.
En ik voelde hoe alles in mij in opstand kwam. Want bij 'echt iemand zijn' ligt het oordeel bij de buitenwacht, waar je je dan aan aanpast, en dan werkt het niet.
Kortom, ik weet precies waar ik voor sta, en wat ik ook dolgraag wil uitdragen.
Maar ik moet ook op zoek naar iets nieuws voor mijn eigen voeding. Ik heb om te beginnen alle boeken over Hildegard von Bingen aangevraagd bij Tresoar. Morgen ophalen. #zinin!
leeg geschreven?
Dit bericht is geplaatst in Niet gecategoriseerd met de tags artist's way, hildegard von bingen, inspiratie, schrijfcafé, synchroniciteit. Bookmark de permalink.
Hildegard von Bingen? hmmmm ik zal ook eens kijken in de bibliotheek.
en over schrijven hmmm tja ik weet nog niet exact wat me iedere keer zo verhindert om te schrijven.
Iedereen is iemand. Iedereen heeft een talent. Ik leer nu dat het genoeg is om uit te vinden wat mijn talent is en daar vanuit te starten. Niet te gaan bedenken wat ik moet doen of zijn om in de ogen van anderen iemand te zijn.
Mij gaat het ook erg aan het hart als mensen dergelijke dingen zeggen waar ik bij ben.
Iedereen is iemand en daarmee de moeite waard, ik zeg het nog maar een keer.
Het zondag, he, dan wordt de pastoor in mij wakker (hihi). Mooie dag en veel plezier bij het graven naar Hildegards schatten.
Deze reactie is verwijderd door de auteur.
Kan ik niet uitstaan ik ben veel te slordig. Er stond weer een t teveel hahaha.
Ik schreef
Je wordt pas iemand als je niet iemand meer hoeft te zijn.
en
Ik heb twee Bingens in de kast staan en lees erg graag mystieke werken, maar ik vind haar moeilijk en lees liever Teresa van Avila, Johannes van het Kruis en moderner, Eveline Underhill.
Gemakzucht...??
Ik ken Hildegard von Bingen als componist van o.a. dit lied
'O vis aeternitatis'
Op Youtube te horen:
http://www.youtube.com/watch?v=9eFPJa95qQE&feature=related
Ja ze maakte ook prachtige muziek ik heb een CD 'Vision'met haar muziek en een dvd film over haar leven met dezelfde naam. Beiden erg mooi.
Prachtig boek van Miek Pot! Het is zo'n boek dat ik herlees en herlees en herlees.