We kennen allemaal het gedicht De Dapperstraat van J.C. Bloem. Omdat ik met mijn autobiogroep eens aan de slag wilde met sonnetten, leek het me educatief wel een goed idee om van zo'n bekend gedicht uit te gaan, daaruit woorden weg te laten, en dan op zo'n manier (met de cadans al in je hoofd) een sonnet te schrijven over het onderwerp van de les. We doen dit semester een serie van 10 lessen over het weer, en Sneeuw was aan de beurt.
Ik deelde het gedicht met gaten uit, zodat dat als invulblad kon dienen. Maar natuurlijk werd er al doende al flink afgeweken van de opdracht. Dat gaf niet. Het bleek wel degelijk te werken!
Sneeuw is voor ………………… of ………………….
En dan: wat is ………………………………………………………?
Een …………………, ter grootte van …………………,
Een ………………… met wat …………………………………….
Geef mij de …………………, ……………………………………,
De ………………… ………………… ………………… …………………
De …………………, nooit zo ………………… …………………
Door …………………ramen, langs de ………………….
Alles is ……………… voor wie niet …………………………….
………………… houdt zijn ………………… verborgen
Tot het ze, opeens, toont ………………… ………………….
Dit heb ik bij mijzelven overdacht,
…………………, op een ………………… morgen,
Domweg gelukkig, in de ………………….
Bij mij werd het zo:
Sneeuw is voor kinderen of helden
en dan: wat is een held, of wat een kind?
een reus, niet hoger dan de plint
van wie talent of vreugd' niet telden.Geef mij de koude, witbegraven velden
de stille vrieslucht die 'k zo heerlijk vind
de sneeuw, nooit zó door mij bemind
als toen mijn nieuwe levenstijd zich melddeAlles is nieuw voor wie niet leerde durven
de sneeuw houdt zijn angsten verborgen
en toont opeens zijn nieuwe heldenstaatDit liet me mijn noodlot vermurwen
verhelderend, op een sneeuwwitte morgen
domweg gelukkig om mijn nieuwe kinderstaat.
Mooi, vooral ''een reus niet hoger dan de plint'' en ''alles is nieuw voor wie niet leerde durven'' vind ik juweeltjes.