wie schrijft blijft drijven

Beetje mosterd na de maaltijd wel, die column van mij in de nieuwsbrief. Hoe houd je in de vakantie voeling met je schrijverschap, puh! Hoe houd je na de vakantie voeling met de vakantie, dát zou ik wel eens willen weten.

Een week geleden lag ik om deze tijd voor de laatste keer in het zwembad, liet me dobberen, liet bewust alle spieren los die nog druk maar nodeloos bezig waren mij drijvende te houden, voelde het hete licht op m'n gezicht, en dacht: dit. Dit moet ik onthouden.

Dat is dus gelukt.

En hielp het?

Neuh.

Want je bent nog niet thuis of het leven valt op je als de regenbuien die maar nooit lijken op te raken. Aan het schrijven beleef ik evenveel plezier als altijd – nu de inspiratiemails voor The Artist's Way Online, mooie collages van column, gedicht, boekbespreking, photoshop – maar het Leven? Stress. Raak acuut gigantisch verkouden, snot, hoesten, stem kwijt, en het buikje heeft ook overal schijt aan, zeg maar.

En opeens besef ik: alleen in mijn geschriften kan ik drijven. Dát is mijn zwembad, mijn warme zee vol kleurig visgewemel, mijn massagetent op het strand. Het is geen kwestie van voeling houden met je schrijverschap, nee, het schrijverschap moet prioriteit nummer 1 zijn. Daarna treed ik stressoren met opgestroopt mouwen tegemoet. Kom maar op, ik lust je rauw!