go find your inner bitch

Dat je boos wakker wordt, omdat je slecht hebt geslapen omdat je boos werd zodra je het licht uitdeed omdat je weer niet boos was geworden toen het moest. En dat je daar meteen aan twijfelt want op wie zou je boos hebben moeten worden? Op de jongen bij de Mediamarkt die je een deugdeloos apparaat heeft verkocht? Op de lieve vrijwilliger in het buurthuis die zei dat het "niet de bedoeling" was dat je als cursusjuf zelf koffie meenam omdat het "de bedoeling was" dat de cursisten een bakkie slootwater tappen bij de automaat, in een slecht afgewassen kopje omdat de afwasmachine wegens bezuinigingen niet meer vervangen kan worden?
Op wie had je dan boos moeten worden?
Het antwoord is natuurlijk dat je helemaal niet boos had hoeven worden. Die wekkerradio met cd-inslaapfunctie heeft je niet gewekt en niet gerelaxed maar je brengt hem terug met bon (die je wonder boven wonder bewaard hebt) en zegt: dit is een k.tding. En ik wil hem ruilen.
En tegen de beheerder van het buurthuis zeg je: ik neem altijd mijn eigen koffie mee, met eigen kopjes, ik vind lekkere koffie en vrolijke kopjes belangrijk. Ik heb die ruimte gehuurd, op dat moment ben ik de baas.
Zo doe je dat.
De slapeloosheid zit 'm in het feit dat je dat nooit hebt geleerd. Opkomen voor je eigen, legitieme wensen. De angst voor boosheid is als de angst voor een aardbeving.
En nog – nog kom je dagelijks tegen dat alleen KAPITAAL BOOS zijn iets oplevert, omdat mensen anders denken dat je nog steeds zo'n aardig iemand bent. Pas dan neemt men contact met je op en slaat aan het verontschuldigen en beloven. Wat dan verder weer niets oplevert behalve weer een bijdrage aan de slapeloosheid.
Vind jij eens heel gauw je Innerlijke Takkewijf!

de prachtige afbeelding komt van http://babbelegoegje.punt.nl/