vieze ziektes

Als je een kwaaltje hebt, stellen mensen zich in rotten van tien op om te vertellen Hoe dat komt, en Hoe dat gaat. Als je hun remedie opvolgt, dan ben je in no time klachtenvrij. Je waardeert hun medeleven, maar tegelijk lijkt het of je iets Fout hebt gedaan.
Een groot deel van mijn leven leed ik aan hoofdpijn. Iedereen wist wat je daaraan moest doen: frisse lucht! Geen kaas, chocola of noten! Mediteren! Yoga! Geen yoga, zo slecht voor de ruggengraat! Kruiden! Pillen! Geen pillen, verrijking van de farmaceutische maffia! Je hebt te weinig afleiding! Allemaal stress! Uiteindelijk hielp een chiropractor me van de hoofdpijn af. Of de baby (zie je wel, hormonen!).
Een ander deel van mijn leven leed ik aan depressies. En wederom: frisse lucht! Naar een warm land! Mediteer! Hebt u al eens aan vrijwilligerswerk gedacht, mevrouw? Neem prozac! Geen prozac, Sint Janskruid! Een zonlichtlamp! Jij bent niet depressief, prins Claus is depressief!
Uiteindelijk ging het voorbij, met pillen, therapie en een nieuw leven. Ik herken de zwarte hond als hij aan de achterdeur snuffelt. Het is mijn zwarte hond, en hij vertelt me iets.
Hoofdpijn en depressie zijn natuurlijk fijne kots- en bloedloze ziektes. Daar heeft verder niemand hinder van. Lichaamsvochtgerelateerde kwalen zijn minder salonfähig. Wel weet iedereen Precies wat je ertegen moet doen. Tampon met yoghurt, bier drinken, cranberries, guldenroedethee, probiotica (want dat helpt Overal tegen, of voor). En hoe het komt? Ik draag strakke nylon onderbroeken, heb dagelijks ongewassen seks, en als ik poep veeg ik dat lekker richting heuvel, want dan heb ik er tijdens the Voice nog zo fijn de lucht van.
De acupuncturist vroeg of ik wel eens pisnijdig was.