eindelijk weer eens vijf sterren

Alice Elliott Dark - Fellowship Point

De vriendinnen Agnes en Polly, nu beiden in de tachtig, komen al hun hele leven in de zomer naar Fellowship Point, een prachtig natuurgebied in Maine, op een landtong aan zee. Vroeger was het een zomerkamp van de Indianen, nu staan er al heel lang de mooie zomerhuizen van verschillende families.

Agnes is schrijfster van een geliefde kinderboekenserie over het meisje Nan, en onder pseudoniem schrijft ze familieromans over de rijke families in Philadelphia.
Polly heeft haar hele leven in dienst gesteld van haar familie: echtgenoot Dick, een nogal over het paard getilde filosofieprofessor, en haar drie zoons. In haar gedachten is ook de jong overleden dochter Lydia vaak aanwezig.

Agnes wil eigenlijk dat na haar dood het hele Fellowhip Point beschermd natuurgebied wordt (en dus niet in handen valt van projectontwikkelaars), en daar zet ze zich met hart en ziel voor in. Intussen wil het met het laatste deel van haar familieromanserie niet echt lukken, en bovendien is er een jonge redacteur, Maud, die aan haar trekt om een autobiografie te schrijven. Agnes heeft daar totaal geen zin in, maar na veel getouwtrek laat ze Maud wel haar oude dagboeken lezen uit de jaren '60.

Op deze manier wordt het leven van Agnes – en in mindere mate van Polly – langzamerhand onthuld. Waarom is zij nooit getrouwd? Waar is het echte meisje Nan gebleven, op wie haar kinderboeken gebaseerd zijn? Wat leert zij van Polly, en hoe verandert Polly's kijk op het leven als haar man overlijdt?

Ik heb zó genoten van dit boek. De personages zijn zo echt en zo veelkleurig, de gebeurtenissen zo dramatisch, de omgeving zo prachtig geschetst. En de schrijfstijl is echt fantastisch. Ik heb zóveel zinnen gehighlight!
Een paar citaten:

He’s broken, Ness. Everyone is—we all fell and broke when we were born. Some are lucky enough to understand this and devote themselves to making repairs. Others don’t see it and blame what is around them for pain that is universal in nature.

Our minds are made by a weaver. Your mind is a strong tapestry that can’t be ripped. My mind is a fishing net with lots of holes where strange notions can enter and get caught.

En tot slot deze, over schrijven:

Writing is waiting. That’s the whole of it. If you sit in your chair not doing anything else for long enough, the answer will come. You do have to be in your chair, though, ready to write it down.

Dit bericht is geplaatst in recensies, schrijven met de tags , . Bookmark de permalink.

9 Reacties op eindelijk weer eens vijf sterren

  1. Joke schreef:

    Het is ook vertaald: De zomers.
    Maar hoe zit het nou met Alice/Agnes? 🤔

  2. Sagita schreef:

    Mooie recensie! Ik ga het lezen!

  3. Ferrara schreef:

    Stil bij jou. Gaat het wel? Ik stuurde een verhaspelmail, heb je die ontvangen?

  4. lethe schreef:

    Hoi Hella,
    Ik zie dit niet op je 'read'-plank in GR staan. Vergeten, of met reden?

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *