190 – waterplaten

"We moeten uit de schaduw," zei Burman. "Kijken of er een rechter, rustiger stuk is, verderop."
We wilden naar het noorden lopen, stroomopwaarts, omdat dat onze richting was, richting Harstamar. Maar Kuuksi liep naar het zuiden, hoe ik ook riep: "Kom Kuuks!"
Ze verwaardigde zich niet eens om om te kijken, ze banjerde door, met opgeheven staart.
"Burman, wacht," zei ik.
Hij draaide zich om. "Wat?"
Ik wees naar Kuuksi, die inmiddels bijna uit zicht was.

Gladefam liet zich op de grond zakken. "Wat gebeurt er met ons als we dat water in gaan?"
Daar had ik niet eens aan gedacht. In Helvarderaflu zwemmen, dat was heel iets anders dan er een beker vol van opdrinken. We moesten het uitleggen aan Burman, dat verbaasde mij. Hoefden de jongens zelfs op school geen onderdanigheid te tonen? Ik vertelde kort over Kraeckten San, en over de Visietunnel. Hoe de opstandigheid in je eigen ziel ermee gedoofd werd. Dat mocht nu niet gebeuren!

We trokken Gladefam weer overeind en liepen richting Kuuksi. Die zelfvoldaan in het zonnetje zat, met een air van: luister nu toch eens direct naar mij. Na de bocht werd de rivier veel breder en veel rustiger. Er staken zandbanken boven het water uit, en langs de kant waren heldere poelen met waterplaten erin. Nee, ik bedoel niet waterplanten. Ik bedoel waterplaten. Precies zoals ik het me had verbeeld toen ik het paneeltje maakte. Stugge, ronde bladeren met een klein opstaand randje, zo wijd dat er wel een mens op liggen kon. Ze wiegden heen en weer op het water, uitnodigend als een schommelbed, een hangmat, glanzend donkergroen doorweefd met vuurrode aderen.

Burman had in het bos een tak gevonden die hij als herdersstaf gebruikte. Daarmee haakte hij een van de platen naar de kant, heel langzaam, zodat er geen water op zou spatten. Het blad zat vast aan de grond met een dikke, rode stengel die er akelig levend uitzag. Om ermee te kunnen varen, moest hij de stengel doorsnijden. Ik hield het blad vast, hij pakte het mes. Kuuksi begon te blazen, wat is er beest?

Dit bericht is geplaatst in feuilleton met de tags . Bookmark de permalink.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *