Het valt nog niet mee om elke dag een stukje te bedenken over lezen, en toch is het goed voor mijn schrijversgeest om dat te blijven doen. Gelukkig levert vandaag Anna's blogpost inspiratie. Hij gaat over Vorm en Inhoud, en of die te scheiden zijn.
Nee, in een goed boek zijn ze één. Zelf denk ik daarbij aan Boven is het Stil. Aan The Ministry of Utmost Happiness, dat net zo warrig en overweldigend is als het leven in Delhi moet zijn. Aan Commonwealth, waarin de vorm zo mooi de werking van het geheugen weergeeft. Aan Underworld, waarin de gelaagdheid tegelijk vorm en verhaal is.
Als de Vorm overheerst, wordt het een kunstje dat ten koste gaat van het meeleven met personages en gebeurtenissen. Dat zag ik heel sterk bij The End we Start From.
Wat krijg je als de Inhoud overheerst? Ik denk meteen aan Dan Brown, die zó verschrikkelijk slecht schrijft dat ik zijn boeken al na een paar bladzijden schaterlachend weg leg. Niet te doen. Toch genieten massa's van zijn boeken, omdat het verhaal voor hen het enige is wat er toe doet.
En nu sta ik op het kruispunt van Hella de lezer en Hella de schrijfjuf. Want zeg ik niet altijd tegen mijn cursisten: schrijf op wat jij voelt, wat jij zeker weet, wat jij vindt en denkt. Alleen dan ben je origineel, alleen dan schrijf je iets wat voor anderen de moeite waard is om te lezen. Zodra je je best gaat doen om je te conformeren aan heersende schrijfmodes, wordt wat jij schrijft dertien-in-een-dozijn. Tegelijk leer ik ze hoe ze het meest effectief kunnen schrijven. Stijl als hulpmiddel om de inhoud over te brengen. Stijl in dienst van de inhoud, zo moeten de verhoudingen liggen. En zie: Anna schrijft precies hetzelfde.
Toen ik het omslag van de VPRO-gids zag, was mijn eerste reactie "het zullen eens niet alleen maar mannen zijn". Ik weet wel dat het allemaal dezelfde koppen zijn, maar de maker had toch ook voor vrouwenkoppen kunnen kiezen. Maar het idee dat vrouwen "the mind of the universe" vertegenwoordigen, vond de maker waarschijnlijk te revolutionair.
Ik zie dat jij een gesluierde vrouw in het midden hebt gezet. Onderworpen aan the male gaze? Mannen die het enigma vrouw proberen te doorgronden?
Mooi in ieder geval!
Ik dacht aan een soort Sophia, die door de mannelijke 'mind' niet te doorgronden is.
Ah, de Wijsheid!
Mooi (hoewel er natuurlijk best wijze mannen bestaan).