Fathers: Reflections by Daughters

In Fathers' Daughters van Maureen Murdock werd herhaaldelijk verwezen naar Fathers: Reflections by Daughters, samengesteld door Ursula Owen. Hierin vertellen diverse vrouwen (schrijvers, kunstenaars) over de relatie met hun vader en hoe die hun leven en gedachten heeft beïnvloed. Het zijn stuk voor stuk prachtig verwoorde verhalen over vaak complexe verhoudingen, eerlijk onder ogen gezien en zo eerlijk mogelijk verteld, met de nodige scrupules over het buiten hangen van vuile was.

Het is een boek uit de jaren tachtig, vrouwenstudies was een nieuw vakgebied, vrouwen worstelen nog met het vinden van een eigen idioom voor hun eigen ervaringen. De mannelijke ervaring had tot dan toe gegolden als 'universeel,' onwrikbaar als een natuurwet.
Dochters moeten voldoen aan twee dingen: dat wat de vader belangrijk vindt – bepaalde talenten of bezigheden – én dat wat de vader graag ziet in een vrouw. Intellectueel én bescheiden, stoer én elegant. En vooral nooit ingaan tegen vaders mening of zienswijze, of iets beter weten dan hij. Het feit dat ik vier jaar in Amerika gewoond had gaf mij nog niet het recht beter te weten hoe de maatschappij daar in elkaar zat dan mijn vader. En van mijn moeder moest ik me maar een beetje inhouden, want het was niet goed voor pappa om zich op te winden.

Sara Maitland zegt het heel mooi: Why did he, who taught me so many things, never teach me that my anger would not kill him? Or me? Or our love?
En dit: […] that everything he did was somehow right, not on a personal level, but by some objective law of the universe.
En dit: Where will we find the powerful mother?
Wat bij veel vrouwen terugkomt, is dat de vader degene blijft van wie ze goedkeuring zoeken, zelfs als ze afkeuren waar hij voor staat. Bang om hem teleur te stellen, blijven ze een wenselijk beeld presenteren, dat alle echte communicatie in de weg staat.
Dinah Brooke verwoordt dat prachtig:
You should be afraid of one thing only, and that is if we should believe in our own weakness. If we should fall, and weep, and give up, cringing and being kind. That is what you should fear. Fear the good daughter, deprived, the sleeping snake, the subservient poor, the bland and lying face that you demand from us.
Ik kom ook alweer een nieuwe titel tegen die ik voor 1 cent ga bestellen op amazon: Nor Hall – The Moon and Virgin. Een leven lang leren. En dan niet zoals paps om er een muur van zekerwetens en vinniks van te bouwen, maar om steeds verder open te bloeien.

Dit bericht is geplaatst in recensies met de tags , , , . Bookmark de permalink.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *