Alweer zulke prachtige kunstpockets. Ik geloof dat zulke boeken tegenwoordig niet meer uitgegeven worden, zo goed van tekst en zwaar van afbeeldingen. Ja, plaatwerken, die zie je nog wel eens bij De Slegte. Ohnee. Dat ook niet meer.
Ze zijn uit de jaren zestig, deze Meulenhoffjes, maar ik heb ze gekocht tijdens de studie. Omdat er van alle behandelde kunstwerken wel een plaatje in stond. Qua schoonheid deed de Gotische schilderkunst me het meest (net als de beeldhouwkunst uit die tijd). We hebben geleerd: het is effectbejag. Of nee, het is aansluiten bij wat gewone mensen voelen bij de bijbelse verhalen. Niet meer de mystiek en het aanwezig-stellen van de Byzantijnse en Romaanse kunst, maar het laten mee-voelen, mee-beleven. Het opwekken van emoties. Bij mij is het in elk geval gelukt.
oude kunst
Dit bericht is geplaatst in autobiobibliografie, kunst met de tags marie kondo. Bookmark de permalink.