Gertie Evenhuis was de eerste schrijfster bij wie ik het gevoel kreeg dat ik dat ook wilde: schrijven. Wij Waren er Ook Bij is een aangrijpend en tegelijk onderkoeld geschreven boek over een groep scholieren in WO II.
Toen ik het won (van die tweede keer dat ik aan de voorleeswedstrijd mee deed, herinner ik me niets meer), was ik er misschien nog wat jong voor, nog geen elf. Ik heb er in de brugklas nog eens uit voorgelezen, ik heb de bladzijden in potlood aangegeven.
Het was vooral De School van Schellebelle (gekregen op Sinterklaas 1969), over een dorpsschool in Zeeuws-Vlaanderen die dreigt te worden opgeheven, dat zo indrukwekkend van sfeertekening was dat ik ook zulke verhalen ging schrijven, met veel mist en vrieskou.
Verhalen die verder nergens heen gingen, maar het verlangen was er.
willen schrijven
Dit bericht is geplaatst in autobiobibliografie, schrijven met de tags marie kondo. Bookmark de permalink.