Ooit kreeg ik The Fountainhead ("De Eeuwige Bron") aangeraden door een huisgenoot die architectuur studeerde, hij was er helemaal van ondersteboven. Ik vond het ook mooi. Ayn Rand schrijft zo vitalistisch, dat spreekt een mens aan in zijn twenties. Ik denk niet dat ik het nu opnieuw zou moeten lezen.
The Art of Fiction (er zijn meer van zulke Fikkiehondjes, van John Gardner, Henry James, David Lodge) kocht ik bij The American Book Center, ik geloof die in Den Haag. Het is een gedegen schrijfboek waar een mens een hoop uit leren kan. Ze gebruikt veel voorbeelden uit eigen werk, daardoor wordt de toon een beetje pedant, zo van: ik heb het natuurlijk allemaal goed gedaan. Maar meestal heeft ze gewoon gelijk.
the art of fiction
Dit bericht is geplaatst in autobiobibliografie, schrijven met de tags marie kondo, schrijfboeken. Bookmark de permalink.