schonkig, bijterig

Dit is een belangwekkend boek, dus hoe het voor €1,25 op het boekenfestijn terecht kwam is mij een raadsel. Het is een betoog tegen het tegenwoordig zo gepropageerde beeld dat psychische ziekten niets meer zijn dan een blipje in het biologische systeem. Stofje tekort hier, stofje teveel daar. Alsof een mens nog ziellozer is dan een dier. (Volgens mij raakt Pjotr echt depressief als ik hem zijn papyrus en zijn bloempot op het balkon onthoud.)
Het is dé manier om iedereen netjes op zijn plaats te houden. Als depressie net zoiets is als griep, hoef je de maatschappij tenminste niet te veranderen, of hoeft iemand zijn leven niet overhoop te gooien. Veel beter voor iedereen, toch?
Ja, dit is ook een stokpaard. Niet het enthousiaste, mollige schrijfstokpaard. Een schonkig, bijterig beest is het, zo'n apocalyptisch rijdier. In grote horden op weg naar de ondergang.
Maar gauw weer in de kast, die Daggers of the Mind.