Jaja, men is fan of men is het niet, dus kocht ik in 2003 Walking in This World (de amazonbon zit voorin) en later, al in Nederland (het boek is uit 2006) Finding Water. De flap van het kaft in die laatste zit op de helft, verder ben ik er niet in gekomen.
Deze beide boeken – hoe mooi ook uitgegeven, hoe fijn ook weer van sfeer met al die inspirerende citaten – zijn in feite niets meer dan het slim uitmelken van succes. Ik kan het Cameron niet kwalijk nemen – of toch wel? Moet je dat als kunstenaar willen? Schenkt het bevrediging?
Hoe dan ook, ik laat ze wel staan. Het schenkt vreugde te weten dat je bij creatieve droogstand altijd een paar mooie boeken hebt om open te slaan.
droogstand
Dit bericht is geplaatst in autobiobibliografie, creatief, schrijven met de tags creativiteitsboeken, julia cameron, marie kondo. Bookmark de permalink.
