de ongelezen boeken

Geplaatst op 5 januari 2016 door Hella

voskuil 2016-01-05 10.12Een behoorlijk ongelezen plankje, plank tien. Van Voskuil heb ik nog nooit iets gelezen, ik hoor graag jullie mening over zijn boeken!
De Buurman heeft paps twee maanden voor zijn overlijden aangeschaft, ik kan niet zien of hij het gelezen heeft. Nu las hij zijn boeken ook altijd zo, dat je niet kon zien dat ze ooit waren opengeslagen. Voor mij een reden om elk paperbackruggetje vanaf het begin resoluut te knakken.
Verschillende van zijn boeken heb ik dus meegenomen omdat ik ze 'altijd nog eens' lezen wou. Volgens Marie Kondo kun je wel vergeten dat dat ooit nog gebeurt. Soms heeft ze gelijk, maar er zijn ook boeken die vreugde verschaffen doordat ze in de kast staan als belofte: er komt een moment dat het het juiste boek is. Dan sla ik ze open.

Dit bericht is geplaatst in autobiobibliografie met de tags . Bookmark de permalink.

7 Reacties op de ongelezen boeken

  1. Frans Duijf schreef:
    5 januari 2016 om 19:44

    Bij nader inzien (uit 1963) kreeg ik in 1985 met mijn verjaardag. Ik vond het fascinerend, de schets van de onderlinge relaties van een kleine intellectuele uit jonge mensen bestaande groep die de wereld en zichzelf nog moesten ontdekken. De conclusie van Voskuil - die erop neerkomt, dat vriendschap niet bestaat - vond ik schokkend of liever gezegd tot nadenken stemmend.
    Ik heb het in korte tijd uitgelezen. Het boek neemt nog een ereplaats in naast de cyclus Het bureau, waarin de auteur onder meer in fraaie dialogen laat zien hoe het toegaat in een werkgemeenschap. Hij spaart 'zichzelf' (d.w.z. zijn alter ego Maarten Koning) daarbij niet. Hilarisch én herkenbaar.
    De buurman staat nog ongelezen in de kast. Het moment waarop mij dat vreugde zal schenken, gaat nog komen.
    Ik zou Marie Kondo nu maar even vergeten.
    Met wat associatie kom je via Voskuil wellicht op de boeken van Frida Vogels, die pijnlijk en al even fascinerend, onderzoekend probeert zichzelf te begrijpen én een portret schildert voor haar geliefde, die het nimmer zal begrijpen. Of kom je tot een uitstap naar Bert Weijde en zijn boek Onder het ijs, een boek over zijn belevenissen in een psychiatrische kliniek waarin hij terecht als uitgestotene van de maatschappij.

    Beantwoorden
  2. Erik Scheffers schreef:
    5 januari 2016 om 21:16

    Hoi Hella, ik ben een groot fan van Voskuil en dan vooral van "Bij nader inzien" en "Het bureau", "De buurman" heb ik niet uitgelezen en vond ik een heel stuk minder. Ik vind vooral de dialogen in de boeken van Voskuil geweldig en ook de manier waarop hij de dagelijkse werkelijkheid uiterst precies weergeeft. Voor een korte bespreking van de bovengenoemde boeken zie mijn blog. Groetjes, Erik

    Beantwoorden
    • Hella schreef:
      6 januari 2016 om 09:40

      Erik, klopt het dat ik geen zoekvenster zie op je blog? Kon je bespreking zo gauw niet terugvinden.

      Beantwoorden
      • Erik Scheffers schreef:
        7 januari 2016 om 13:48

        Hoi Hella, daar heb ik nooit bij stilgestaan, maar ik heb inderdaad geen zoekvenster. Eens kijken hoe ik dat kan toevoegen. Je kunt de besprekingen van de Voskuils terugvinden door op de pagina fictie te kijken en dan de besprekingen aan te klikken. Groetjes, Erik

        Beantwoorden
  3. Erik Scheffers schreef:
    7 januari 2016 om 14:14

    Hoi Hella, ik heb een zoekvenster toegevoegd aan mijn blog. Sowieso een goed idee! Groetjes, Erik

    Beantwoorden
    • Hella schreef:
      7 januari 2016 om 15:55

      Mooi zo, ik vind het voor mezelf ook altijd handig, je hoeft ook veel minder tags aan een bericht toe te voegen. Fijne besprekingen, Bij Nader Inzien moet echt op het lijstje voor dit jaar!

      Beantwoorden

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *