boeken

Geplaatst op 13 december 2015 door Hella

goden en faraos 2015-12-13 11.14goden en farao 2015-12-13 11.14En nu weer verder waar we gebleven waren met mariekondoën. Gister hadden we een kleinschalige boekbloggersbijeenkomst, en de anderen zeiden dat ze het nóóit zouden kunnen, zo boeken wegdoen als ik. Misschien zou ik het zonder de uitvinding van e-books ook iets minder goed gekund hebben. Maar het heeft ook te maken met wat ik heb zien gebeuren bij paps, al die muren en muren van boeken, en dan ga je dood en blijkt het opeens oud papier. Behalve een paar dierbare schatten, het is niet de hoeveelheid die de vreugde schenkt. Het is het je bewust omringen met wat vreugde schenkt, en alles wieden dat zijn doel uitgediend heeft.
Zo is het voor mij.
Goden en Farao's was een sublieme tentoonstelling in Boymans, we woonden nog geen jaar in Delft en wat was het een genot om zo dichtbij zoveel moois te wonen. En oma had gezegd dat ik van haar die dure catalogus mocht kopen. De Egypte-fascinatie is er ook al lang, ook daar schreef ik op de middelbare school een scriptie over. Waar komen zulke dingen vandaan? Asterix en Cleopatra? Spannende mummie-verhalen? Ik herinner het me niet. Niet zoals dat middeleeuwengevoel dat al op de lagere school werd aangewakkerd door Fulco de Minstreel. Maar vast ook een boek.

Dit bericht is geplaatst in autobiobibliografie met de tags . Bookmark de permalink.

7 Reacties op boeken

  1. Ferrara schreef:
    13 december 2015 om 14:20

    Had dezelfde ervaring met het ontruimen van mijn moeder's huis. Wat te doen met haar boeken en verzameling snuisterijen. Ik heb wat dat betreft haar genen, maar kijk sindsdien met andere ogen naar mijn eigen verzamelingen. Koester ze nog steeds, maar besef dat het voor mij meer waarde heeft dan voor mijn erven. En dan praat ik nog niet eens over wat echtgenoot zoal heeft aangeschaft in verband met zijn grote passie. Alles wat er over gevelstenen is uitgegeven heeft in de kast een plaats gevonden.
    Leerzame zin: alles wieden wat zijn doel uitgediend heeft. Jij hebt voor je kunstboeken een prachtig nieuw doel gevonden.

    Beantwoorden
  2. Anna van Gelderen schreef:
    13 december 2015 om 14:46

    "Behalve een paar dierbare schatten, het is niet de hoeveelheid die de vreugde schenkt. Het is het je bewust omringen met wat vreugde schenkt, en alles wieden dat zijn doel uitgediend heeft." Ja klopt, maar daar ben ik nog niet aan toe! Het moment komt vast wel een keer, maar nu is het er nog niet.

    Beantwoorden
  3. Ronny schreef:
    13 december 2015 om 15:48

    Mooi verhaal, wegdoen.
    Zo heb ik een kast vol met fotoboeken, mijn vader was een fanatiek fotograaf.
    Al toen ik geboren werd. Ik kan zowat m'n hele leven terugbladeren.
    Ik kijk er zelden naar. De plaatjes zitten in m'n hoofd.
    Vandaag heet het Facebook en word je opgenomen in de digitale spelonken van
    deze wereld. Maar eens zien hoe we hier in de toekomt over denken.

    Beantwoorden
    • Hella schreef:
      13 december 2015 om 16:06

      Ja, foto's is weer een geval apart. Alle dia's van mijn vader heb ik inmiddels ingescand en als foto laten afdrukken. De albums bewaar ik ... maar eens zien of het nageslacht er nog belang bij heeft.

      Beantwoorden
  4. Liesbeth schreef:
    13 december 2015 om 20:20

    Heel langzaam begin ik soms wat weg te kunnen doen. En bij mij helpt het ook dat er nu e-books zijn.
    Toen ik het huis waar mijn familie ruim 65 jaar heeft gewoond moest leegmaken (vier verdiepingen...) moest bijna alles weg. In twee weken. En dat lukte. Wel denk ik nu nog regelmatig 'waar zou dat kopje/boek/etc toch naar toe zijn gegeaan?'
    Heel langzaam begint er in mijn hoofd wat ruimte te komen om te kunnen opruimen. Mijn huisje is dichtgeslibd dus het moet ook. Net zoals dat bij mijn moeder had. Met dat verschil dat ik geen nageslacht heb.

    Beantwoorden

Laat een antwoord achter aan Hella Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *