grootmoeder

In de greep van de zwarte hond las ik alles erover wat ik maar kon vinden. Het meeste haalde ik uit de biep (we hadden nog geen internet), maar dit boek - Breaking the Bonds van Dorothy Rowe - heb ik gekocht. Achterin zit nog een krantenknipsel uit The Independent, van februari 1997.
Dit is het beste boek over depressie dat ik ken. Het is hard en duidelijk, alsof een strenge grootmoeder je toespreekt, die wel het allerbeste met je voorheeft.
Rowe legt uit hoe we in feite zelf de gevangenis die depressie heet, creëren, door de dingen waar we betekenis aan hechten. En dat het veilig is in die gevangenis, waardoor we er moeilijk toe komen om hem af te breken. Omdat je dan je hele leven op zijn kop zet. Wat je tegenkomt op je reis uit die gevangenis – op weg naar een doel dat altijd al in je bezit was. Er staan 50 schrijfoefeningen in het boek, discoveries geheten, die op zich al een enorme hulp kunnen zijn. Het boek eindigt met de technicalia van depressie: medicatie, hormonen, therapieën, is depressie een lichamelijke ziekte – alles wat u altijd al wilde weten. Er is in 2003 nog een vernieuwde uitgave verschenen, sindsdien hebben de prozac-promotors het overgenomen. (Lees daarover vooral Listening to Prozac van Peter Kramer!)
De grootmoeder die mij gered heeft, mag zeker blijven. Zij houdt de zwarte hond op afstand.