his and hers

beauvoir 2015-08-09 10.02Hij staat twee plaatsen verderop in de kast, maar over Rascha Peper heb ik al geschreven, en Nooit Meer Slapen vond ik zó indrukwekkend dat het zeker blijven mag.
De Schone Schijn is van mijn moeder geweest, ze kreeg het van mijn vader op 10 juni 1970, de zomer waarin ik naar de middelbare school ging. Op de oude dia's zie ik dat hun gezamenlijk boekenbezit nog de kasten deelde. (Grappig hoe er altijd mamma's boeken en pappa's boeken waren, en ook ik precies wist wat bij wie hoorde.) Later (voor haar dood al, volgens mij) verdwenen mamma's boeken naar zolder. De Schone Schijn heeft bruine vlekjes op snee, en ruikt ook zolderig. Daar waar wij ons in verkleedkleren hulden, en aan de ouderwetse leren ringen zwierden.
Nu ben ik dus begonnen in De Schone Schijn, mijn eerste de Beauvoir. Ik ben benieuwd.
(Het is ook het vijftigste boek dat ik dit jaar lees, de challenge nu al gehaald!)

Dit bericht is geplaatst in autobiobibliografie met de tags . Bookmark de permalink.

2 Reacties op his and hers

  1. Joke schreef:

    Ik ben heel benieuwd wat je ervan vindt, kun je tzt een mini-bespreking posten? Ik heb ook nog meerdere 'Beauvoirs' in de kast staan. Ongelezen, dus. Ik las in Dagelijkse rituelen dat ze er een heel gedisciplineerd leven op na hield om zo veel mogelijk te kunnen werken 'Geen feesten, geen recepties, geen burgerlijke standaard. Dat gingen we totaal uit de weg. Er was alleen maar sprake van de hoofdzaken. Het was een leven zonder overbodigheden, een opzettelijk geconstrueerde eenvoud zodat ze in staat was om haar werk te doen.' (geschreven door Beauvoirs minnaar Claude Lanzmann)

    • Hella schreef:

      De Schone Schijn is opgedragen aan Lanzmann, ik wist niet eens dat hij een minnaar was, ken zijn naam alleen van Shoah. Ik heb nog 1 andere in de kast, Over de Ouderdom.

Laat een antwoord achter aan Joke Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *